بیمه چیست؟
ریشه لغت «بیمه» را از «بیما» و کلمه‌ای هندی یا اردو بیان کرده‌اند. لغت‌نامه دهخدا آن را واژه‌ای هندی دانسته و در تعریف آن آمده است: «ضمانت مخصوصی است از جان یا مال که در تمدن جدید رواج یافته است، به این صورت که برای شخص یا مال ماهانه مبلغی به شرکت بیمه می‌دهند و در صورت اصابت خطر به جان و یا مال، شرکت مبلغ معینی می‌پردازد» در اصطلاح حقوقی نیز تعریف بیمه از این قرار است:«عقدی است که به موجب آن یک طرف تعهد می‌کند که در ازای پرداخت وجه و یا وجوهی از طرف دیگر در صورت وقوع یا بروز حادثه خسارت وارده بر او را جبران نموده و یا وجه معینی بپردازد.»
چند نوع بیمه داریم؟
(بیمه های تجاري یا خصوصی) بیمه های تجاری اشيا، مکان ها، خدمات، مسئولیتها، درمانی، بازنشستگی، حوادث، عمر، کارمندی، و… را تحت پوشش حمایتهای بیمه ای خود قرار می دهند و در شرايط خاص و اضطراری با پرداخت مبالغ مقطوع تحت عنوان خسارت به كمك بيمه می پردازند ؛ مانند بيمه ايران، آسيا، البرز، دانا، بیمه تامین اجتماعی وغیره
رشد بیمه
از دهه ی 80 به بعد رشد بیمه شرکت ها رشد قابل توجهی داشته و دارد. و تا کنون نزدیک به 30 شرکت بیمه در ایران مشغول فعالیت هستند که هر کدام با توجه به شرایط خود راه و روش و سیاست‌گذاری‌های خاص خود را دارند و اهداف ویژهی خود را در صنعت بیمه کشور دنبال می‌کنند. تمامی این شرکت‌ها با کسب مجوز از بیمه مرکزی تحت نظارت این سازمان فعالیت بیمه‌ای دارند.
بررسی انواع بیمه در شرکت ها
امروزه بر اساس آنچه در قانون کار ذکر شده، کلیه افرادی که تحت پوشش این قانون هستند لازم است تا دارای بیمه تامین اجتماعی باشند. در نتیجه برای همه صاحبان و کارفرمایان شرکت ها و ادارات خصوصی و دولتی، ضروری است نسبت به دریافت کد کارگاهی خود اقدام کرده وتمام پرسنل و کارکنان شرکت خود را بیمه تامین اجتماعی و یا بیمه ی تکمیلی نمایید.
البته بیشتر ادارات و سازمان های دولتی خودشان تحت یک بیمه خاص که فقط توسط آن سازمان ها ارائه می شود،قرار دارند.که معمولا از مزایا و پوشش های بیشتری برخوداراست.
اما برای شرکتهای خصوصی که پرسنل خود را بیمه می کنند که شامل بیمه بازنشستگی، حوادث، خدمات، درمانی و پزشکی وغیره میشود.
تبصره قانون کار برای بیمه کارکنان
براساس بند الف ماده ۴ قانون کار، كليه افرادی كه به هر عنـوانی در مقابــل دريافت حقوق و دستمزد كار می كنند، مشمول قانون تامين اجتماعی میشوند و كارفرمایان طبق ماده ۳۶ همين قانون مسئول پرداخت حق بیمه سهم خود و بیمه شده به سازمان است و مكلف است در موقع پرداخت مزد يا حقوق و مزايا، سهم بیمه شده را کم کند و همچنین سهم خود را بر آن اضافه کند و به سازمـــان پرداخت کند.
همچنين در ماده ۲۳ قانون کار آمده اســت: كارگر از لحــاظ دريافت حقوق يا مستمرى‌هاى ناشــى از فوت، حمایت در برابر حوادث، بیماریها و بارداری، بازنشستگی ، بيكارى، تعليق، از کارافتادگی کلی و جزئی و یا مقررات حمايتي و شرايط مربوط به آنها تابع قانون تامين اجتماعى خواهد بود.